Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
hap-gopçu — bax gopçu. Hap gopçunun biridir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basmaçı — I (Daşkəsən, Gəncə, Oğuz) yalançı, gopçu. – Basmaçının biridi, unun çox da sözünə baxma (Oğuz); – Basmaçı özünnən basey, qozaley (Daşkəsən); – Bax, Meytidən özünü gözdə, yaman basmaçıdı (Gəncə) II (Şamaxı) kömüryandıran, kömürçü. – Bir dəsdə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
basmaxanaçı — (Gəncə) yalançı, gopçu. – Sən də yaman basmaxanaçısan ha! … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hasov — (Meğri) yalançı, gopçu. – Ə, o, hasovdu, ona inanma … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həpçi — (Xanlar) gopçu. – Məsələn, mən öydə çox danışıram, arvat qayıdır ki, ay həpçi oğlu, az danışsana … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lopçi — (Kürdəmir, Şamaxı) yalandan basıb kəsən, gopçu. – Sən çox lopçi adamsan (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lafzən — f. laf vuran; gopçu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəcəzxan — ə. və f. 1) meydan oxuyan, rəqib çağıran; 2) m. öyünən, gopçu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
yavəsəra — f. naqqal, boşboğaz, gopçu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
